I. PREAMBUŁA

Spółka Chochołowskie Termy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Chochołowie, jako właściciel i administrator obiektu ponad nazwą: Chochołowskie Termy, zlokalizowanego pod adresem: Chochołów 400, 34-513 Chochołów, będąc przedsiębiorstwem odpowiedzialnym społecznie, poszanowanie praw człowieka, w szczególności praw dzieci, jako osób szczególnie wrażliwych na krzywdzenie, traktuje jako kwestie priorytetowe, wymagające najwyższego stopnia uwagi i restrykcyjnego podejścia, bez możliwości akceptacji jakichkolwiek nadużyć w tym zakresie. 

Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez Spółkę oraz jej personel jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Każdy członek personelu traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Personel zobowiązuje się budować i utrzymywać kulturę organizacyjną, która uniemożliwia wszelkie działania i zaniechania, celowe lub nieumyślne, narażające inne osoby na jakiekolwiek krzywdzenie. Niedopuszczalne jest stosowanie przez kogokolwiek wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Cały personel, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych oraz swoich kompetencji.

Nowelizacja Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego określiła warunki skutecznej ochrony małoletnich przed szeroko rozumianym krzywdzeniem. Wprowadzone zmiany stały się determinantem opracowania spójnych standardów postępowania w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia małoletnich. 

Uwzględniając powyższe Spółka opracowała i wdrożyła niniejszy dokument, tj. Standardy Ochrony Małoletnich obowiązujące w obiekcie Chochołowskie Termy, jako jeden z elementów systemowego rozwiązania ochrony małoletnich przed krzywdzeniem, stanowiący formę zabezpieczenia ich praw.

Niniejszy dokument stanowi zbiór zasad i procedur postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa małoletniego, w tym w szczególności w przypadku podejrzenia, że dziecku, które przebywa w obiekcie Chochołowskie Termy, dzieje się krzywda oraz zapobiegania takim zagrożeniom. Jego najważniejszym celem jest ochrona dzieci przed różnymi formami przemocy oraz budowanie dla nich bezpiecznego i przyjaznego środowiska. Spółka zapewnia przy tym, iż główne przesłanki niniejszego dokumentu oraz cele, których osiągnięciu ma służyć jej faktyczne realizowanie, są znane i zrozumiałe, a także dostępne dla całej firmy i wszystkich współpracujących z nią osób i podmiotów. Wersja zupełna oraz wersja skrócona (przeznaczona dla małoletnich, zawierająca informacje dla nich istotne) niniejszego dokumentu dostępna jest na stronie internetowej Spółki pod adresem: https://www.chocholowskietermy.pl/, a także w siedzibie Spółki pod adresem: (34-513) Chochołów 400.

II.PODSTAWY PRAWNE 

§ 1

Niniejszy dokument został opracowany na podstawie następujących aktów prawnych:

1. Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. /wytyczne Organizacji Narodów Zjednoczonych w zakresie biznesu i praw człowieka, uznające istotną rolę biznesu w zapewnieniu poszanowania praw dzieci, w szczególności prawa do ochrony ich godności i wolności od wszelkich form krzywdzenia/;
2. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 02 kwietnia 1997 r.;
3. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy;
4. Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw;
5. Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym;
6. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej;
7. Ustawa z dnia 06 czerwca 1997 r. Kodeks karny;
8. Ustawa z dnia 06 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego;
9. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny;
10. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego.

III. OBJAŚNIENIE POJĘĆ 

§ 2

W niniejszym dokumencie posłużono się następującymi definicjami, przez które każdorazowo należy rozumieć:

1. Administrator lub Spółka – Chochołowskie Termy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Chochołowie (34-513) Chochołów 400, wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie, XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: 0000261672, REGON: 120300433, NIP: 7361640322;
2. Chochołowskie Termy, Kompleks, Obiekt lub Termy – obiekt ponad nazwą: Chochołowskie Termy, zlokalizowany pod adresem: Chochołów 400, 34-513 Chochołów, którego właścicielem i administratorem jest Spółka Chochołowskie Termy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Chochołowie, składający się m.in. z parkingów, holów wejściowych, kas biletowych, szatni/przebieralni i pryszniców, strefy basenowej – wodnej (w tym m.in. basenów wewnętrznych i zewnętrznych, kompleksu zjeżdżalni, wodnych placów zabaw, obszaru leczniczego, obszaru ciszy i relaksu), strefy SPA (Chochołowskie SPA), strefy saun (Chochołowskie Saunarium), komór normobarycznych (Chochołowska Normobaria), strefy sportu, w tym siłowni (Chochołowskie Centrum Sportu), kompleksu restauracji i strefy usługowej;
3. dane osobowe dziecka – wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka;
4. dziecko/małoletni – każda osoba do ukończenia 18. roku życia;
5. Kierownictwo Obiektu – osoby zarządzające Obiektem w imieniu jego administratora, tj. Spółki Chochołowskie Termy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Chochołowie, w szczególności Członkowie Zarządu;
6. krzywdzenie – popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym członka Personelu lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie; to każde zamierzone lub niezamierzone działanie/zaniechanie jednostki, instytucji lub społeczeństwa jako całości i każdy rezultat takiego działania lub bezczynności, które naruszają równe prawa i swobody dzieci i/lub zakłócają ich optymalny rozwój; wyróżnia się 5 podstawowych form krzywdzenia:
   • Przemoc fizyczna wobec dziecka to przemoc, w wyniku której dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone. Krzywda ta następuje w wyniku działania bądź zaniechania działania ze strony rodzica lub innej osoby odpowiedzialnej za dziecko lub której dziecko ufa bądź która ma nad nim władzę. Przemoc fizyczna wobec dziecka może być czynnością powtarzalną lub jednorazową. 
   • Przemoc emocjonalna (psychiczna) wobec dziecka to przewlekła, niefizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy dzieckiem a dorosłym, obejmująca zarówno działania, jak i zaniechania. Zaliczamy do niej m.in.: niedostępność emocjonalną, zaniedbywanie emocjonalne, relację z dzieckiem opartą na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu, nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem, niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka i granic psychicznych pomiędzy dorosłym a dzieckiem. 
   • Zaniedbanie: jest wtedy, gdy nikt nie sprawia, by dziecko czuło się ważne, wyjątkowe i kochane, nie troszczy się o nie, ani go nie wspiera. Opiekun dziecka nie interesuje się jego zdrowiem, odżywianiem, warunkami bytowymi. Zaniedbanie to niezaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka i/lub nierespektowanie jego podstawowych praw przez rodziców, opiekunów lub inne osoby zobowiązane do opieki, wychowania i ochrony dziecka.  Obejmuje zarówno pojedyncze sytuacje, jak i utrwalony sposób funkcjonowania, w którym opiekun nie zapewnia odpowiednich warunków rozwoju fizycznego, poznawczego, społecznego, emocjonalnego i psychoseksualnego oraz dobrostanu dziecka. 
   • Przemoc seksualna (wykorzystywanie seksualne dziecka) to angażowanie dziecka przez dorosłego/lub inne dziecko w aktywność seksualną, bez kontaktu fizycznego (np. ekshibicjonizm, wszelkie formy werbalnego molestowania np. prowadzenie rozmów o treści seksualnej nieadekwatnej do wieku dziecka lub komentowanie w sposób seksualny wyglądu i zachowania dziecka, seksualizacja zabaw i wizerunku, skłanianie do kontaktu z treściami pornograficznymi, grooming – uwodzenie w Internecie w celu nawiązania kontaktu) lub z kontaktem fizycznym takim jak dotykanie, zmuszanie dziecka do dotykania ciała sprawcy w sposób seksualny czy stosunek seksualny. Każda czynność seksualna podejmowana z dzieckiem poniżej 15 roku życia jest przestępstwem. Z wykorzystaniem seksualnym mamy do czynienia, gdy taka aktywność wystąpi między dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem a innym dzieckiem, jeśli te osoby ze względu na wiek bądź stopień rozwoju pozostają w relacji opieki, zależności, władzy. Wykorzystanie seksualne może przyjąć również formę wyzyskiwania seksualnego, czyli jakiegokolwiek faktycznego lub usiłowanego nadużycia pozycji podatności na zagrożenia, przewagi sił lub zaufania w celach seksualnych w tym, ale nie wyłącznie, czerpanie zysków finansowych, społecznych lub politycznych z seksualnego wykorzystywania innej osoby. Szczególne zagrożenie wyzyskiwaniem seksualnym zachodzi w czasie kryzysów humanitarnych. Zagrożenie wyzyskiwaniem istnieje zarówno wobec dzieci, jak i ich opiekunów.
   • Przemoc rówieśnicza (agresja rówieśnicza, bullying): występuje, gdy dziecko doświadcza różnych form przemocy ze strony rówieśników, bezpośrednio lub z użyciem technologii komunikacyjnych (Internetu i telefonów komórkowych). Ma miejsce wtedy, gdy działanie ma na celu wyrządzenie komuś przykrości lub krzywdy (intencjonalność), ma charakter systematyczny (powtarzalność), a ofiara jest słabsza od sprawcy bądź grupy sprawców. Obejmuje przemoc werbalną (np. przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie), relacyjną (np. wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych przeciwko osobie), fizyczną (np. pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie), materialną (np. kradzież, niszczenie przedmiotów) oraz elektroniczną (złośliwy SMS lub e-mail, wpis w serwisie społecznościowym, umieszczanie w Internecie zdjęć lub filmów ośmieszających ofiarę), a także przemoc podczas randki ze strony chłopaka/dziewczyny, wykorzystanie seksualne – dotykanie intymnych części ciała lub zmuszanie do stosunku płciowego lub innych czynności seksualnych przez rówieśnika, przemoc uwarunkowaną normami i stereotypami związanymi z płcią.

7. obca osoba dorosła – każda osoba w wieku powyżej 18 lat, która nie jest dla dziecka jego rodzicem lub opiekunem prawnym;
8. Obsługa lub Personel (bądź też pracownicy) –  zespół osób zaangażowanych w zarządzanie i działalność Obiektu, w tym w szczególności pracownicy i współpracownicy (ratownicy, kasjerzy, pracownicy Biura Obsługi Klienta, pracownicy/terapeuci SPA, saunamistrzowie, personel gastronomiczny, pracownicy ochrony, pracownicy serwisów sprzątających itp.), dyrekcja, kierownicy (menadżerowie) itp., bez względu na formę zatrudnienia, w tym także wolontariusze, praktykanci, osoby skierowane na staż;
9. Opiekun dziecka – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny; w myśl niniejszego dokumentu opiekunem jest również rodzic zastępczy;
10. osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo w Internecie –  wyznaczony przez Kierownictwo Obiektu członek Personelu, sprawujący nadzór nad korzystaniem z Internetu przez dzieci na terenie Obiektu oraz nad bezpieczeństwem dzieci w Internecie;
11. osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dzieci – wyznaczony przez Kierownictwo Obiektu członek Personelu sprawujący nadzór nad realizacją Polityki, jej prawidłowym stosowaniem oraz aktualizacją;
12. osoba odpowiedzialna za ochronę dziecka – członek Personelu wyznaczony przez Kierownictwo Obiektu odpowiedzialny za przyjmowanie zgłoszeń o zagrożeniu dobra dziecka i podejmowanie interwencji przed właściwymi organami lub instytucjami;
13. osoba odpowiedzialna za udzielanie wsparcia dziecku – osoba odpowiedzialna za opracowanie planu wsparcia dziecka i jego monitorowanie;
14. pracownik zatrudniony do pracy z dziećmi – każda osoba przyjęta do wykonywania tego typu obowiązków, w tym osoba zatrudniona w oparciu o umowę cywilnoprawną, praktykant, stażysta i wolontariusz, niezależnie od obywatelstwa i wieku tej osoby;
15. przemoc – każde, jednorazowe albo powtarzające się, umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste dziecka, w szczególności narażające je na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, naruszające jego godność, nietykalność cielesną, wolność – w tym seksualną, powodujące szkody na jego zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy;
16. Standardy Ochrony Małoletnich/Polityka Ochrony Dzieci (z zaznaczeniem, że słowa Małoletni i Dziecko mogą być w tych nazwach używane zamiennie) – treść niniejszego dokumentu;
17. zgoda rodzica dziecka – zgoda co najmniej jednego z rodziców dziecka/opiekunów prawnych; w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka, należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.

IV. POSTANOWIENIA OGÓLNE 

§ 3

Główne zasady, jakimi kieruje się Spółka w ramach realizacji niniejszego dokumentu są następujące:

1. Chochołowskie Termy dobro dzieci traktują jako wartość nadrzędną i prowadząc działalność  związaną z rekreacją, sportem oraz rozwijaniem zainteresowań przez małoletnich zawsze działają z poszanowaniem ich praw, przestrzegając zasady, iż krzywdzenie małoletnich, w szczególności stosowanie wobec nich przemocy w jakiejkolwiek formie, jest niedopuszczalne, a każde dziecko powinno być zawsze traktowane z należnym mu szacunkiem i poszanowaniem jego godności;
2. Chochołowskie Termy z pełnym zaangażowaniem uznają swoją rolę w prowadzeniu biznesu społecznie odpowiedzialnego i promowaniu pożądanych postaw społecznych, w tym w szczególności mają świadomość istotności prawnego i społecznego obowiązku zawiadamiania organów ścigania o każdym przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dzieci;
3. Chochołowskie Termy za szczególnie istotne uznają edukowanie swojego Personelu odnośnie zasad prawidłowego zachowania wobec dzieci, w tym właściwego reagowania w przypadku wystąpienia okoliczności wskazujących na krzywdzenie dziecka/podejrzenie krzywdzenia dziecka;
4. Chochołowskie Termy stosują zasady bezpiecznej rekrutacji zgodnie z wymogami wynikającymi z przepisów prawa, w szczególności poprzez sprawdzenie w odpowiednich rejestrach karalności osób, które będą mieć kontakt z małoletnimi w ramach wykonywania zadań służbowych.

V. ROZPOZNAWANIE I REAGOWANIE NA CZYNNIKI RYZYKA KRZYWDZENIA DZIECI

§ 4

1. W ramach zapobiegania krzywdzeniu dzieci kluczowe znaczenie ma zwracanie uwagi na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci. 
2. Przez czynniki krzywdzenia dzieci należy rozumieć czynniki, które mogą współwystępować lub poprzedzać przemoc wobec dziecka. Umiejętne rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka pozwala ograniczyć ryzyko wystąpienia przemocy wobec dzieci.
3. Personel Obiektu posiada wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwraca uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.
4. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka Personel podejmuje rozmowę z opiekunami, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując ich do szukania dla siebie pomocy.
5. Personel monitoruje sytuację i dobrostan dziecka.
6. Członkowie Personelu otrzymują szkolenie w zakresie ochrony dzieci odpowiednie dla ich roli w strukturze Chochołowskich Term i obowiązków służbowych oraz odnoszące się do ich odpowiedzialności za dzieci

§ 5

1. Każdy nowo przyjęty członek Personelu jest zapoznawany z zapisami Polityki Ochrony Dzieci (obowiązujące zasady i procedury) i w razie potrzeby przechodzi dodatkowe przeszkolenie odnośnie reguł zawartych w Polityce.

2. W sytuacji aktualizacji Polityki członkowie Personelu są informowani o wprowadzanych zmianach, a w razie potrzeby dodatkowo szkoleni.
3. Do obowiązków osoby odpowiedzialnej za Politykę Ochrony Dzieci należy:
   • dbałość o udostępnienie Polityki Ochrony Dzieci na stronie internetowej Spółki oraz na jej terenie;
   • przygotowanie Personelu do stosowania Polityki Ochrony Dzieci przed przystąpieniem do pracy albo po dokonaniu zmian w tej Polityce;
   • delegowanie zadań oraz odpowiedzialności związanych z realizacją Polityki Ochrony Dzieci w Spółce do odpowiednich jednostek oraz monitoring ich realizacji;
   • nadzorowanie prowadzenia ewidencji członków Personelu, którzy zapoznali się z Polityką Ochrony Dzieci przed przystąpieniem do pracy albo po dokonaniu w niej zmian;
   • przegląd Polityki Ochrony Dzieci w porozumieniu i współpracy z Kierownictwem, Personelem oraz jeśli uznane zostanie to za celowe, z dziećmi i w miarę możliwości ich rodzicami/opiekunami; w tym analiza rekomendacji przekazywanych od osób odpowiedzialnych za bezpieczeństwo w Internecie, ochronę dziecka oraz wsparcie dziecka;
   • monitorowanie, czy występują trudności w stosowaniu Polityki;
   • koordynowanie prac związanych z aktualizacją Polityki;
   • opracowywanie harmonogramów szkoleń i zakresu działań edukacyjnych.
4. Osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo w Internecie ma za zadanie zapewnić:
   1. opracowanie zasad bezpiecznego korzystania z Internetu na terenie Obiektu;
   2. dostępność opracowanych zasad zarówno dla Personelu, dzieci oraz opiekunów i uczestników wydarzeń;
   3. bezpieczne warunki korzystania z Internetu na komputerach znajdujących się w Obiekcie;
   4. instalację oraz regularną, przynajmniej raz w miesiącu, aktualizację oprogramowania blokującego dostęp treści szkodliwych i nieodpowiednich do wieku dzieci;
   5. sprawdzenie, co najmniej raz na miesiąc, czy na komputerach ze swobodnym dostępem do sieci Internet znajdują się treści szkodliwe i nieodpowiednie do wieku dzieci /jeśli dotyczy/;
   6. monitorowanie przypadków cyberprzemocy występujących w Obiekcie oraz przekazywanie rekomendacji zwiększających bezpieczeństwo w Internecie do osoby odpowiedzialnej za aktualizację Polityki Ochrony Dzieci.
5. Do osoby odpowiedzialnej za ochronę dziecka należy, adekwatnie do sytuacji:
   • przyjęcie zgłoszenia o wystąpieniu czynnika ryzyka zagrożenia dobra dziecka;
   • przyjęcie zgłoszenia o ujawnieniu symptomów krzywdzenia dziecka lub krzywdzeniu dziecka; ujawnionych lub zgłoszonych incydentach lub zdarzeniach zagrażających dobru dziecka, dokumentowanie ich, weryfikacja oraz informowanie Kierownictwa o wynikach poczynionych ustaleń;
   • przyjęcie zgłoszenia o podejrzeniu lub niewłaściwym udostępnieniu, rozpowszechnianiu lub wykorzystaniu wizerunku dziecka lub ujawnione na tym tle problemy;
   • zainicjowanie interwencji; 
   • poinformowanie właściwego ośrodka pomocy społecznej o potrzebie wszczęcia procedury „Niebieskiej Karty”; 
   • zawiadomienie sądu opiekuńczego; 
   • złożenie zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego; 
   • prowadzenie ewidencji zdarzeń oraz interwencji, zabezpieczanie dokumentacji;
   • przekazywanie rekomendacji zwiększających bezpieczeństwo dzieci do osoby odpowiedzialnej za aktualizację Polityki Ochrony Dzieci.
6. Do osoby odpowiedzialnej za udzielanie wsparcia dziecku należy:
   • opracowanie planu pomocy dziecku;
   • współpraca ze specjalistami udzielającymi wsparcia;
   • monitorowanie wsparcia udzielanego dziecku;
   • przekazywanie rekomendacji zwiększających bezpieczeństwo dzieci do osoby odpowiedzialnej za aktualizację Polityki Ochrony Dzieci.
7. W zależności od charakteru działalności, wielkości i struktury Personelu w Spółce, powyższe odpowiedzialności (wynikające z pełnienia roli osoby odpowiedzialnej za Politykę Ochrony Dzieci, osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo w Internecie, osoby odpowiedzialnej za ochronę dziecka, osoby odpowiedzialnej za udzielanie wsparcia dziecku) może realizować jedna (Safeguarding Officer) lub kilka osób wyznaczonych przez Kierownictwo, natomiast muszą one zostać wskazane konkretnie z imienia i nazwiska.
8. W sytuacji wyboru jednej osoby do wszystkich powyższych zadań, w trakcie jej nieobecności pełnione przez tę osobę funkcje czasowo przejmować będzie inny, wyznaczony i odpowiednio poinstruowany członek Personelu.

VI. PROCEDURY INTERWENCJI W PRZYPADKU PODEJRZENIA KRZYWDZENIA DZIECKA – zasady obowiązujące w przypadku krótkotrwałego pobytu dzieci w Kompleksie w ramach zwykłego korzystania z usług Spółki

§ 6

Procedura w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka 

1. Z racji specyfiki obiektu Chochołowskie Termy, za jedną z podstawowych form skutecznego zapobiegania krzywdzeniu dzieci przyjmuje się identyfikację dziecka przebywającego w Obiekcie i jego/jej relacji w stosunku do osoby dorosłej, z którą przebywa. 
2. Personel podejmuje wszelkie możliwe kroki zmierzające do przeprowadzenia identyfikacji dziecka i jego relacji z osobą dorosłą, z którą znajduje się w Obiekcie.
3. Zawsze, kiedy jest to możliwe, należy dokonywać identyfikacji dziecka i jego relacji z osobą dorosłą, z którą przebywa w Obiekcie.
4. W sytuacjach nietypowych i/lub podejrzanych, wskazujących na możliwe ryzyko krzywdzenia dziecka, identyfikacja jest obowiązkowo przeprowadzana przez Personel. Przykłady sytuacji mogących budzić podejrzenia znajdują się w Załączniku nr 1.
5. Na potrzeby  identyfikacji dziecka i jego relacji z osobą dorosłą, z którą przebywa w Obiekcie, należy:
   • poprosić o dokument tożsamości dziecka (dowód osobisty) lub inny dokument potwierdzający dane dziecka; przykładowe inne dokumenty mogące posłużyć identyfikacji to: legitymacja szkolna, aplikacja MObywatel, Internetowe Konto Pacjenta;
   • w przypadku braku dokumentu tożsamości lub odmowy bądź niemożliwości jego okazania należy poprosić o podanie danych dziecka (np. imię, nazwisko, adres, datę urodzenia) przez zarówno osobę dorosłą oraz dziecko; dodatkowo należy zapytać zarówno osobę dorosłą jak i dziecko o relację między nimi; przykładowy schemat rozmowy z dorosłym i dzieckiem znajduje się w Załączniku nr 2;
   • jeżeli osoba dorosła nie jest opiekunem dziecka, powinna zostać poproszona o okazanie stosownego dokumentu świadczącego o zgodzie rodziców na wspólny wyjazd osoby dorosłej z dzieckiem (np. pisemne oświadczenie);
   • jeżeli osoba dorosła nie posiada dokumentu zgody rodziców, należy poprosić o numer telefonu wyżej wymienionych, aby zadzwonić i potwierdzić przebywanie dziecka w Obiekcie z obcą osobą dorosłą za wiedzą i zgodą rodziców/opiekunów prawnych;
   • w przypadku, gdy osoba dorosła, w której towarzystwie przebywa dziecko, odmówi dokumentu dziecka i/lub wskazania relacji między nimi należy wyjaśnić, że procedura służy zapewnieniu bezpieczeństwa dzieciom korzystającym z Chochołowskim Term i że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 13 maja 2016 roku o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym, Personel Obiektu ma obowiązek ustalić, czy dziecko jest bezpieczne; 
   • po wyjaśnieniu sprawy w sposób pozytywny należy podziękować za czas poświęcony na upewnienie się, że dziecko jest pod dobrą opieką i jeszcze raz podkreślić, że procedura ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom;
   • w przypadku, gdy rozmowa nie rozwieje wątpliwości dotyczących osoby dorosłej towarzyszącej dziecku i jej intencji wobec dziecka, a zwłaszcza, gdy odmawia ona okazania dokumentu tożsamości lub złożenia oświadczenia zawierającego dane dziecka, należy o tym dyskretnie powiadomić przełożonego i pracowników ochrony, w taki sposób aby nie wzbudzać podejrzeń (można np. powołać się na konieczność skorzystania ze sprzętów na zapleczu recepcji, prosząc osobę dorosłą, aby poczekała wraz z dzieckiem w holu, restauracji lub innym miejscu);
   • od momentu, kiedy pojawią się pierwsze wątpliwości zarówno dziecko, jak i osoba dorosła powinni być pod stałą obserwacją Personelu i nie zostawać sami;
   • przełożony, który został powiadomiony o sytuacji, w porozumieniu z Kierownictwem bądź w przypadku nieobecności Kierownictwa samodzielnie, podejmuje decyzję o zawiadomieniu policji lub w razie wątpliwości przejmuje rozmowę z osobą dorosłą w celu uzyskania dalszych wyjaśnień;
   • w przypadku, gdy rozmowa potwierdzi przekonanie o próbie lub o popełnieniu czynu na szkodę dziecka, przełożony w porozumieniu z Kierownictwem bądź w przypadku nieobecności Kierownictwa samodzielnie, zawiadamia o tym fakcie policję; dalej stosuje się procedurę jak w przypadku okoliczności wskazujących na skrzywdzenie dziecka (§ 7);  
   • w każdym przypadku, gdy członkowie Personelu są świadkami nietypowych i/lub podejrzanych sytuacji wobec dziecka, w tym także pracownicy tacy jak np. serwis sprzątający, pracownicy baru i restauracji, strefy relaksu, ochrony i in., powinni oni niezwłocznie zawiadomić przełożonego, a w przypadku jego nieobecności – osobę decyzyjną, która zadecyduje o podjęciu odpowiednich działań; w zależności od sytuacji i miejsca przełożony weryfikuje, na ile podejrzenie krzywdzenia dziecka jest zasadne – w tym celu dobiera odpowiednie środki prowadzące do wyjaśnienia sytuacji lub podejmuje decyzję o przeprowadzeniu interwencji i w porozumieniu z Kierownictwem bądź w przypadku nieobecności Kierownictwa samodzielnie, zawiadamia policję.

§ 7

Procedura w sytuacji ujawnienia okoliczności wskazujących na krzywdzenie dziecka 

1. Ujawnienie krzywdzenia może nastąpić w następujący sposób:
   • dziecko ujawniło wobec Personelu Obiektu fakt krzywdzenia;
   • członek Personelu zaobserwował krzywdzenie;
   • dziecko ma na sobie ślady krzywdzenia (np. zadrapania, zasinienia), a zapytane odpowiada niespójnie i/lub chaotycznie lub/i popada w zakłopotanie bądź występują inne okoliczności mogące wskazywać na krzywdzenie.
2. Członek Personelu, który ma uzasadnione podejrzenie, że dziecko przebywające w Obiekcie jest lub zostało skrzywdzone, powinien niezwłocznie zawiadomić przełożonego/osobę decyzyjną, która ocenia sytuację i w razie konieczności w porozumieniu z Kierownictwem bądź w przypadku nieobecności Kierownictwa samodzielnie, zawiadamia policję. 
3. W przypadku istniejącego bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa dziecka, członek Personelu, który powziął uzasadnione podejrzenie skrzywdzenia dziecka, niezwłocznie zawiadamia policję, dzwoniąc pod numer 112 i opisując okoliczności zdarzenia. Niezależnie od powyższego ww. zawiadamia o zdarzeniu bezpośredniego przełożonego, który kolejno kontaktuje się z Kierownictwem. 
4. Należy dołożyć starań, aby utrudnić lub nawet uniemożliwić dziecku oraz osobie podejrzewanej o krzywdzenie dziecka oddalenie się z Obiektu. 
5. W przypadku określonym w art. 243 Kodeksu Postepowania Karnego można dokonać ujęcia obywatelskiego osoby podejrzewanej. W takiej sytuacji, do czasu przybycia policji, osoba zatrzymana pozostaje pod nadzorem pracowników ochrony, w osobnym pomieszczeniu z dala od widoku innych gości/klientów. Zatrzymanie powinno odbyć się z poszanowaniem godności osoby zatrzymywanej, w miarę możliwości bez udziału dzieci.
6. W każdym przypadku należy zadbać o bezpieczeństwo dziecka. Dziecko, w miarę możliwości powinno przebywać pod opieką wyznaczonego członka Personelu do czasu przyjazdu policji. O ile to możliwe, należy podjąć próbę wsparcia dziecka.
7. W przypadku uzasadnionego podejrzenia, że doszło do popełnienia przestępstwa skutkującego kontaktem dziecka z materiałem biologicznym sprawcy (sperma, ślina, naskórek), należy w miarę możliwości nie dopuścić, aby dziecko myło się oraz jadło/piło do czasu przyjazdu policji. Należy  spokojnie i z szacunkiem wyjaśnić dziecku, dlaczego zastosowano wobec niego takie ograniczenia.
8. Po przejęciu dziecka przez policję należy zabezpieczyć materiał z monitoringu oraz inne istotne dowody (np. dokumenty) dotyczące zdarzenia i przekazać je Kierownictwu, które na wniosek służb przekaże ich kopię listem poleconym lub osobiście prokuratorowi lub policji. 
9. Po interwencji należy zgłosić zdarzenie osobie odpowiedzialnej za Politykę Ochrony Dzieci, która następnie opisuje je w dzienniku zdarzeń lub innym dokumencie przeznaczonym do tego celu.

§ 8

Procedura w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia krzywdzenia dziecka przez pracownika/inną osobę dorosłą

1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez pracownika lub inną osobę dorosłą, która nie jest bezpośrednio zatrudniona przez Spółkę lecz przez podmiot trzeci, osoba, która powzięła tę informację, powinna niezwłocznie poinformować o tym fakcie bezpośredniego przełożonego, a ten kolejno powinien skontaktować się z Kierownictwem. Kolejno dobrane i wdrożone zostaną odpowiednie środki prowadzące do wyjaśnienia sytuacji i w razie konieczności przeprowadzona zostanie stosowna interwencja.
2. Jeżeli życie lub zdrowie dziecka jest bezpośrednio zagrożone, osoba, która powzięła wiadomość na ten temat, powinna niezwłocznie powiadomić policję, dzwoniąc na numer alarmowy 112, podając dane własne, dane dziecka (o ile to możliwe), miejsce pobytu dziecka oraz opis okoliczności sprawy oraz powiadomić przełożonego/osobę decyzyjną, a przełożony/osoba decyzyjna kolejno kontaktuje się z Kierownictwem, które powiadamia opiekunów/rodziców dziecka. Osoba, która powzięła wiadomość o zdarzeniu informuje także osobę odpowiedzialną za Politykę Ochrony Dzieci w formie mailowej/pisemnej.
3. W przypadku, gdy pracownik dopuścił się wobec dziecka innej formy krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę, osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dzieci, po powzięciu informacji, powinna zbadać wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności wysłuchując pracownika podejrzewanego o krzywdzenie oraz innych świadków zdarzenia. W sytuacji, gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne, w szczególności, gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dzieci powinna zarekomendować Kierownictwu adekwatne działania personalne w stosunku do tego pracownika.
4. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia nie jest bezpośrednio zatrudniona przez Spółkę lecz przez podmiot trzeci (np. outsourcing), wówczas należy zarekomendować zakaz jej wstępu na teren Obiektu, a w razie potrzeby rozwiązać z podmiotem trzecim umowę.

§ 9

Procedura w przypadku stwierdzenia stosowania innych form przemocy wobec dziecka przez rodzica/opiekuna/inną osobę dorosłą

1. W przypadku stwierdzenia krzywdzenia dziecka przez rodzica/opiekuna lub inną osobę dorosłą, z którą dziecko przebywa na terenie Obiektu, każdy członek Personelu będący świadkiem takiego krzywdzenia powinien na nie stanowczo zareagować.
2. Jeżeli życie lub zdrowie dziecka jest bezpośrednio zagrożone, osoba, która powzięła wiadomość na ten temat, powinna niezwłocznie powiadomić policję, dzwoniąc na numer alarmowy 112, podając dane własne, dane dziecka (o ile to możliwe), miejsce pobytu dziecka oraz opis okoliczności sprawy oraz powiadomić przełożonego/osobę decyzyjną, a przełożony/osoba decyzyjna kolejno kontaktuje się z Kierownictwem. Osoba, która powzięła wiadomość o zdarzeniu informuje także osobę odpowiedzialną za Politykę Ochrony Dzieci w formie mailowej/pisemnej.
3. Jeżeli pracownik Obiektu jest świadkiem przemocy fizycznej zastosowanej wobec dziecka (klapsy, szarpanie, krzyk, inne wymienione w definicji przemocy fizycznej), powinien starać się przerwać krzywdzenie i zareagować. Możliwe formy i sposoby reagowania na krzywdzące zachowania rodzica/opiekuna/innej osoby dorosłej wobec dziecka znajdują się w Załączniku nr 3.
4. W sytuacji pozostawienia dziecka poniżej 7 roku życia bez opieki pracownik, który powziął informacje o takim zdarzeniu, powinien powiadomić o tym fakcie przełożonego. Przełożony, który został powiadomiony o sytuacji podejmuje decyzję o dalszym powstępowaniu, w kontekście zapisów Kodeksu Karnego i Kodeksu Wykroczeń. W zależności od tego kontekstu przełożony podejmuje próbę odnalezienia rodzica/opiekuna prawnego lub innej osoby dorosłej, z którą dziecko przebywa na terenie Obiektu i wyjaśnia, że nie może on pozostawiać dziecka bez opieki. W sytuacji, kiedy odnalezienie rodzica/opiekuna prawnego lub innej osoby dorosłej, z którą dziecko przebywa w Obiekcie nie jest możliwe lub rodzic/opiekun prawny/inna osoba dorosła nie chce lub/i nie jest zdolna przejąć opieki nad dzieckiem, przełożony w porozumieniu z Kierownictwem bądź w przypadku nieobecności Kierownictwa samodzielnie, zawiadamia policję. W każdym przypadku należy zadbać o bezpieczeństwo dziecka.

VII. PROCEDURY INTERWENCJI W PRZYPADKU PODEJRZENIA KRZYWDZENIA DZIECKA – zasady obowiązujące w przypadku dzieci uczestniczących w zajęciach oraz wydarzeniach prowadzonych przez Personel Spółki w Kompleksie /zajęcia w Chochołowskim Centrum Sportu, nauka pływania, zawody i wydarzenia itp./, związanych z powtarzalnym kontaktem z danymi dziećmi 

§ 10

1. Procedury interwencji mają na celu wspierać członków Personelu w realizowaniu prawnego i społecznego obowiązku reagowania w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka. Personel sportowy ze względu na możliwość obserwowania dziecka w sytuacjach ukazujących skutki krzywdzenia, pełni ważną rolę w procesie rozpoznawania go u dziecka. 
2. Celem interwencji jest zatrzymanie krzywdzenia dziecka i zapewnienie mu bezpieczeństwa.
3. Zagrożenie bezpieczeństwa dzieci może przybierać różne formy, z wykorzystaniem różnych sposobów kontaktu i komunikowania.
4. Na potrzeby niniejszego dokumentu przyjęto następującą kwalifikację zagrożenia bezpieczeństwa dzieci:
   • przestępstwo na szkodę dziecka (np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem);
   • inna forma krzywdzenia, niebędąca przestępstwem ściganym z oskarżenia publicznego, taka jak np. krzyk, kary fizyczne, poniżanie;
   • zaniedbanie potrzeb życiowych dziecka (np. związanych z żywieniem, higieną czy zdrowiem).
5. Na potrzeby niniejszego dokumentu wyróżniono procedury interwencji w przypadku podejrzenia działania na szkodę dziecka przez:
   • osoby dorosłe (Personel, inne osoby trzecie, rodziców/opiekunów prawnych);
   • inne dziecko.

§ 11

Procedura w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka

1. W przypadku powzięcia przez członka Personelu podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, lub zgłoszenia takiej okoliczności przez dziecko lub opiekuna dziecka, członek Personelu ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji Kierownictwu Spółki. Notatka może mieć formę pisemną lub mailową.
2. Interwencja prowadzona jest przez Kierownictwo Spółki, które może wyznaczyć na stałe do tego zadania inną osobę. W przypadku wyznaczenia takiej osoby jej dane (imię, nazwisko, email, telefon) zostaną podane do wiadomości Personelu, dzieci i opiekunów.
3. W przypadku wyznaczenia innej osoby do prowadzenia interwencji pod pojęciem „Kierownictwa Spółki” należy rozumieć osobę odpowiedzialną za prowadzenie interwencji.
4. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony osoby wyznaczonej do prowadzenia interwencji, wówczas interwencja prowadzona jest przez Kierownictwo Spółki.
5. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony Kierownictwa Spółki, a nie została wyznaczona osoba do prowadzenia interwencji, wówczas działania opisane w niniejszym rozdziale podejmuje osoba, która dostrzegła krzywdzenie lub do której zgłoszono podejrzenie krzywdzenia.
6. Do udziału w interwencji można doprosić specjalistów, w szczególności psychologów i pedagogów, celem skorzystania z ich pomocy przy rozmowie z dzieckiem o trudnych doświadczeniach.
7. Kierownictwo Spółki informuje opiekunów o obowiązku zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji (prokuratura/policja lub sąd rodzinno-opiekuńczy lub najbliższy ośrodek pomocy społecznej). Jeżeli poinformowanie opiekuna dziecka jest sprzeczne z dobrem dziecka lub niemożliwe, odstępuje się od tego obowiązku.
8. Po poinformowaniu opiekunów zgodnie z ustępem poprzedzającym, Kierownictwo Spółki składa zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa do prokuratury/policji lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny do właściwego sądu rejonowego, wydziału rodzinnego i nieletnich bądź pismo o zbadanie sytuacji dziecka do ośrodka pomocy społecznej.
9. Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji wskazanych w ustępie poprzedzającym.
10. Z przebiegu każdej interwencji sporządza się kartę interwencji, której wzór stanowi Załącznik nr 4 do niniejszej Polityki. Kartę załącza się do rejestru interwencji prowadzonego przez Spółkę /osobę wyznaczoną odpowiedzialną za ochronę dziecka/.
11. Wszystkie osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych powzięły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania poufności, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.
12. W przypadku, gdy podejrzenie zagrożenia bezpieczeństwa dziecka zgłosili opiekunowie dziecka, a podejrzenie to nie zostało potwierdzone, należy o tym fakcie poinformować opiekunów dziecka na piśmie.
13. W zależności od potrzeb może zostać powołany zespół w celu opracowania metod wsparcia dziecka krzywdzonego składający się ze specjalistów i Personelu Spółki.

§ 12

W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest bezpośrednio zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu, członek Personelu, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu, informuje o tym bezpośredniego przełożonego, a ten w porozumieniu z Kierownictwem bądź w przypadku nieobecności Kierownictwa samodzielnie, zawiadamia odpowiednie służby (policja, pogotowie ratunkowe), dzwoniąc pod numer 112. 

§ 13

Krzywdzenie przez osobę dorosłą

1. W przypadku, gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka Kierownictwo Spółki przeprowadza rozmowę z dzieckiem i innymi osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i o sytuacji osobistej (rodzinnej, zdrowotnej) dziecka, w szczególności jego opiekunami. Kierownictwo stara się ustalić przebieg zdarzenia, ale także wpływ zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji.
2. Kierownictwo Spółki organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka (o ile opiekun nie jest sprawcą), którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych podmiotów lub służb.
3. W przypadku, gdy wobec dziecka popełniono przestępstwo, Kierownictwo Spółki sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do właściwej miejscowo policji lub prokuratury.
4. W przypadku, gdy z rozmowy z opiekunami wynika, że nie są oni zainteresowani pomocą dziecku, ignorują zdarzenie lub w inny sposób nie wspierają dziecka, które doświadczyło krzywdzenia, Kierownictwo Spółki sporządza wniosek o wgląd w sytuację rodziny, który kieruje do właściwego sądu rodzinnego.
5. W przypadku, gdy z przeprowadzonych ustaleń wynika, że opiekun dziecka zaniedbuje jego potrzeby psychofizyczne lub rodzina jest niewydolna wychowawczo (np. dziecko chodzi w nieadekwatnych do pogody ubraniach, opuszcza miejsce zamieszkania bez nadzoru osoby dorosłej), rodzina stosuje przemoc wobec dziecka (rodzic/inny domownik krzyczy na dziecko, stosuje klapsy lub podobne rodzajowo kary fizyczne), należy poinformować właściwy ośrodek pomocy społecznej o potrzebie pomocy rodzinie, gdy niespełnianie potrzeb wynika z sytuacji ubóstwa bądź – w przypadku przemocy i zaniedbania – konieczności wszczęcia procedury „Niebieskiej Karty”.
6. W przypadku, gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez członka Personelu Spółki, wówczas osoba ta zostaje odsunięta od wszelkich form kontaktu z dziećmi (nie tylko dzieckiem pokrzywdzonym) do czasu wyjaśnienia sprawy.
7. W przypadku, gdy członek Personelu Spółki dopuścił się wobec dziecka innej formy krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego na jego szkodę, Kierownictwo Spółki powinno zbadać wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności wysłuchać osobę podejrzewaną o krzywdzenie, dziecko oraz innych świadków zdarzenia. W sytuacji, gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne, w szczególności, gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, należy rozważyć rozwiązanie stosunku prawnego z osobą, która dopuściła się krzywdzenia lub zarekomendować takie rozwiązanie zwierzchnikom tej osoby. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia, nie jest bezpośrednio zatrudniona przez Spółkę, lecz przez podmiot trzeci lub jest wolontariuszem, wówczas należy zarekomendować zakaz wstępu tej osoby na teren Obiektu, a w razie potrzeby rozwiązać umowę z instytucją współpracującą.
8. Wszystkie osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych powzięły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

§ 14

Krzywdzenie rówieśnicze

1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko przebywające w podmiocie (np. na treningach, wydarzeniach sportowych) należy przeprowadzić rozmowę z dzieckiem podejrzewanym o krzywdzenie oraz jego opiekunami, a także oddzielnie z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu i jego opiekunami. Ponadto należy porozmawiać z innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu. W trakcie rozmów należy dążyć do ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka krzywdzonego. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji. Dla dziecka krzywdzącego oraz krzywdzonego sporządza się oddzielne karty interwencji.
2. Wspólnie z opiekunami dziecka krzywdzącego należy opracować plan naprawczy, celem zmiany niepożądanych zachowań.
3. Z opiekunami dziecka poddawanego krzywdzeniu należy opracować plan zapewnienia mu bezpieczeństwa, włączając w ten plan sposoby odizolowania go od źródeł zagrożenia.
4. W trakcie rozmów należy upewnić się, że dziecko podejrzewane o krzywdzenie innego dziecka samo nie jest krzywdzone przez opiekunów, innych dorosłych bądź inne dzieci. W przypadku potwierdzenia takiej okoliczności należy podjąć interwencję także w stosunku do tego dziecka.
5. W przypadku, gdy dziecko krzywdzące nie uczestniczy w działaniach podmiotu należy porozmawiać z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu, innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu, a także z opiekunami dziecka krzywdzonego celem ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Kierownictwo Obiektu organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka, którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych podmiotu lub służb oraz o sposobach reakcji na zdarzenie (poinformowanie sądu rodzinnego, poinformowanie szkoły, poinformowanie opiekunów dziecka krzywdzącego).
6. Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko w wieku od 10 do 17 lat, a jego zachowanie stanowi czyn karalny, należy ponadto poinformować właściwy miejscowo sąd rodzinny lub policję poprzez pisemne zawiadomienie.
7. Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko powyżej lat 17, a jego zachowanie stanowi przestępstwo, wówczas należy poinformować właściwą miejscowo jednostkę policji lub prokuratury poprzez pisemne zawiadomienie.

§ 15

Postępowanie w przypadku ujawnienia treści nielegalnych, szkodliwych lub nieodpowiednich do wieku lub w przypadku zdarzeń godzących w bezpieczeństwo dzieci związanych z korzystaniem z Internetu

W przypadku zgłoszenia/ujawnienia treści nielegalnych, szkodliwych lub nieodpowiednich do wieku, lub w przypadku zdarzeń godzących w bezpieczeństwo dzieci związanych z korzystaniem z Internetu należy:

• powiadomić rodziców/opiekunów dziecka poszkodowanego i dziecka udostępniającego treści;
• zdarzenie zarejestrować, przeanalizować oraz odpowiednio udokumentować;
• powiadomić policję/sąd rodzinny w przypadku podejrzenia popełnienia czynu zabronionego;
• zapewnić bezpieczeństwo i wsparcie dziecku poszkodowanemu.

§ 16

Plan wsparcia

1. Wobec dziecka poddawanego krzywdzeniu należy opracować plan wsparcia. Dotyczy to sytuacji krzywdzenia przez osoby dorosłe (Personel, inne osoby trzecie, rodziców/opiekunów prawnych) oraz inne dziecko. Plan powinien zawierać wskazania dotyczące podjęcia przez Spółkę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym:

• sposoby odizolowania go od źródeł zagrożenia;
• wsparcia, jakie Spółka zaoferuje dziecku;
• skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeżeli istnieje taka potrzeba.

2. Plan wsparcia powinien być opracowany z opiekunami dziecka i omówiony z dzieckiem. W przypadku, gdy opiekun jest osobą krzywdzącą dziecko, wówczas plan należy opracować w porozumieniu z rodzicem niekrzywdzącym.
3. W tworzeniu planu wsparcia należy korzystać z możliwości i zasobów Spółki oraz włączać inne specjalistyczne podmioty takie jak: lokalne ośrodki pomocy społecznej, ośrodki interwencji kryzysowej, poradnie psychologiczno – pedagogiczne, specjalistyczne poradnie rodzinne, ośrodki wczesnej interwencji, ośrodki wsparcia dziennego, środowiskowe centra zdrowia psychicznego dla dorosłych oraz środowiskowe centra zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży, centra pomocy dzieciom (centrapomocydzieciom.fdds.pl), ogólnopolskie i lokalne organizacje pozarządowe zajmujące się wspieraniem rodziców i dzieci. Jako uzupełnienie działań można przekazać dziecku numer telefonu zaufania 116 111. Dorośli mogą skorzystać z Telefonu dla Rodziców i Nauczycieli w sprawie Bezpieczeństwa Dzieci 800 100 100.

VIII. PERSONEL OBIEKTU – SZCZEGÓŁOWE REGULACJE 

§ 17

1. Spółka prowadzi edukację swojego Personelu w celu wyposażenia go w umiejętność rozpoznawania objawów/symptomów krzywdzenia dziecka oraz umiejętność szybkiego i odpowiedniego reagowania na sytuacje krzywdzenia. 
2. Spółka może realizować ww. edukację poprzez różne formy np.: szkolenia zewnętrzne, wewnętrzne, e-learning, materiały edukacyjne wypracowane przez Spółkę i dostępne dla Personelu, materiały edukacyjne dostępne bezpłatnie, wypracowane przez inne organizacje.
3. Każdy członek Personelu, przed dopuszczeniem do pracy/do realizacji zadań służbowych, zapoznaje się ze Standardami Ochrony Dzieci, co potwierdza złożeniem oświadczenia o dokonaniu tej czynności. Jednocześnie składa zobowiązanie przestrzegania zasad i procedur zawartych w Standardach. Wzór ww. oświadczenia stanowi Załącznik nr 5 do niniejszej Polityki. 
4. Oświadczenie zostaje włączone do akt osobowych pracownika, a w przypadku ich braku dołączone do umowy cywilnoprawnej.
5. Brak zgody na podpisanie dokumentów wymienionych w ust. 3 powyżej uniemożliwia nawiązanie z tą osobą jakiegokolwiek stosunku prawnego (zawarcie umowy o pracę/współpracy).

§ 18

Zatrudnianie osób do pracy z dziećmi – zasady rekrutacji Personelu

1. Wszystkie osoby pracujące z dziećmi muszą być dla nich bezpieczne, co oznacza m.in., że ich historia zatrudnienia powinna wskazywać, że nie skrzywdziły w przeszłości żadnego dziecka.
2. Przed zatrudnieniem osoby lub nawiązaniem współpracy w innej formie i powierzeniem jej obowiązków polegających na pracy z dzieckiem należy ustalić jej kwalifikacje oraz kompetencje do pracy z dzieckiem, a także wykluczyć ryzyko wystąpienia z jej strony zagrożenia dla dobra i bezpieczeństwa dziecka.
3. Przed zatrudnieniem lub skierowaniem danej osoby do pracy z dziećmi ustalane jest, czy w przeszłości nie dopuściła się krzywdzenia dziecka. Ustalenia następują zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 13 maja 2016 roku o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich i prowadzone są w stosunku do każdej osoby zatrudnianej przez Spółkę do prac związanych z edukacją, wypoczynkiem i opieką nad dziećmi.

§ 19

Zasady bezpiecznych relacji pracownik – dziecko

1. Wszyscy pracownicy obiektu Chochołowskie Termy (cały Personel), jak również inne osoby dorosłe, które mają kontakt z dziećmi na terenie Obiektu, jeśli kontakt ten odbywa się za zgodą Spółki, zobowiązane są do utrzymywania profesjonalnej relacji z dziećmi i każdorazowego rozważenia, czy dana reakcja, komunikat bądź działanie wobec dziecka, są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe. Należy działać w sposób otwarty i przejrzysty dla innych, aby zminimalizować ryzyko błędnej interpretacji zachowania.
2. Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników mających kontakt z dziećmi znajdującymi się na terenie Term jest traktowanie dziecka z szacunkiem i uwzględnianie jego godności i potrzeb. W komunikacji z dzieckiem należy zachować cierpliwość i szacunek, uważne słuchać dziecka i udzielać mu odpowiedzi adekwatnych do jego wieku i danej sytuacji.
3. Należy wszystkie dzieci traktować jednakowo, bez względu na jakiekolwiek cechy, w tym ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny, światopogląd itp.
4. Niedopuszczalne jest stosowanie przez pracowników i inne osoby dorosłe wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. 
5. Nie wolno zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka. Nie wolno krzyczeć na dziecko w sytuacji innej niż wynikająca z bezpieczeństwa dziecka lub innych dzieci. Nie wolno bić, szturchać, popychać ani w jakikolwiek sposób naruszać integralności fizycznej dziecka, chyba że występuje zagrożenie zdrowia lub życia dziecka.
6. Pracownikowi nie wolno wykorzystywać przewagi fizycznej ani stosować gróźb względem dzieci.
7. Pracownikowi nie wolno w obecności dzieci niestosownie żartować, używać wulgaryzmów, wykonywać obraźliwych gestów, wypowiadać treści o zabarwieniu seksualnym.
8. Pracownik nie powinien angażować się w zabawy typu: łaskotanie, udawane walki, brutalne zabawy fizyczne itp.
9. Pracownik nie może utrwalać wizerunków dzieci w celach prywatnych. Utrwalanie wizerunku w innych sytuacjach i celach uregulowane jest odrębnymi przepisami.
10. Nie wolno ujawniać informacji wrażliwych dotyczących dziecka wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych dzieci. Obejmuje to wizerunek dziecka, informacje o jego/jej sytuacji rodzinnej, ekonomicznej, medycznej, opiekuńczej i prawnej.
11. Kategorycznie niedozwolone jest nawiązywanie  z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych, czy składanie mu nieodpowiednich propozycji. Obejmuje to także seksualnie komentarze, żarty, gesty oraz udostępnianie dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę.  Nie wolno nawiązywać kontaktu z dzieckiem poprzez prywatne kanały komunikacji (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych) ani spotykać się dzieckiem poza miejscem pracy.
12. Kontakt z dziećmi powinien odbywać się wyłącznie w godzinach pracy i dotyczyć celów mieszczących się w zakresie obowiązków Personelu.
13. Surowo zabrania się proponowanie dzieciom alkoholu, wyrobów tytoniowych, czy innych używek bądź nielegalnych substancji.
14. Wszystkie opisane wyżej zachowania zabronione są pod groźbą kary przewidzianej w przepisach kodeksu karnego, a także utraty pracy.
15. Personel zobowiązany jest do zapewnienia dzieci, że jeśli czują się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania czy słów, mogą o tym powiedzieć Personelowi i mogą oczekiwać odpowiedniej reakcji i/lub pomocy. Należy poinformować dziecko, gdzie w Obiekcie znajdują się Standardy Ochrony Dzieci w wersji dla niego zrozumiałej oraz zapewnić, że jeśli dziecko będzie miało pytania, może się zgłosić do wyznaczonej osoby spośród Personelu Spółki.  
16. W przypadku, kiedy pracownik zauważy niepokojące zachowanie lub sytuację, w szczególności w sytuacji bycia świadkiem jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań i/lub sytuacji ze strony innych dorosłych lub dzieci, ma obowiązek postępować zgodnie z instrukcją zawartą w niniejszych standardach postępowania.
17. Szczegółowo zasady bezpiecznych relacji Personel – dziecko określa Załącznik nr 6.

§ 20

Zasady bezpiecznych relacji w pozostałych konfiguracjach 

1. W Spółce wdrożone zostały także zasady bezpiecznych relacji dziecko – dziecko stanowiące Załącznik nr 7, rodzic – dziecko oraz rodzic – trener stanowiące Załącznik 8.
2. Zasady określone w ust. 1 powyżej są znane Personelowi.

IX. ZASADY OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH ORAZ WIZERUNKU DZIECI 

§ 21

1. Spółka zapewnia najwyższe standardy ochrony danych osobowych dzieci zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz Polityką Ochrony Danych Osobowych Spółki.
2. Wytyczne dotyczące ochrony wizerunku dziecka zawierające szczegółowe zasady rejestrowania i upubliczniania wizerunku dziecka do celów służbowych i prywatnych oraz zasady przechowywania materiałów zawierających wizerunek dziecka stanowią Załącznik 9 do Polityki.
3. Spółka, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka kierując się odpowiedzialnością i rozwagą wobec utrwalania, przetwarzania, używania i publikowania wizerunków dzieci.
4. Utrwalanie, przetwarzanie, używanie, publikowanie wizerunku dziecka znajdującego się na zdjęciu, nagraniu bądź na jakimkolwiek nośniku musi być dokonywane rozważnie i ostrożnie. Działania tego rodzaju są dopuszczalne wyłącznie w celu celebrowania sukcesów dziecka, dokumentowania działań lub funkcjonowania Obiektu i wydarzeń organizowanych w Obiekcie (na przykład turniejów, zawodów, rozgrywek, treningów i innych wydarzeń), przy zachowaniu bezpieczeństwa dzieci.
5. Zdjęcia bądź nagrania, o których mowa w ust. 4, są realizowane bez dyskryminacji ze względu na jakiekolwiek cechy.
6. W każdym wypadku należy kierować się dobrem i godnością dziecka. Materiał zawierający wizerunek dziecka nie może być uwłaczający lub obrażający je, pokazywać sytuacji, które bez kontekstu wydają się ośmieszające, niewłaściwe, pokazywać przekroczeń strefy intymnej i nagości, utrwalać stereotypów. W celu ochrony dziecka przed działaniami naruszającymi jego dobro, w trakcie rejestracji:
   1. dziecko musi być ubrane, a sytuacja utrwalana na zdjęciu/nagraniu nie może być dla dziecka poniżająca, ośmieszająca ani ukazywać go w negatywnym kontekście;
   2. zdjęcia/nagrania dziecka powinny się koncentrować na czynnościach wykonywanych przez dziecko i w miarę możliwości przedstawiać dziecko w grupie, nie pojedynczo.
7. Zabronione jest ujawnianie w trakcie rejestracji jakichkolwiek informacji dotyczących dziecka, w tym jego stanu zdrowia, sytuacji materialnej, sytuacji prawnej i powiązanych z wizerunkiem dziecka.
8. Wszystkie podejrzenia i problemy dotyczące niewłaściwego utrwalania i rozpowszechniania wizerunków dzieci należy rejestrować i zgłaszać Kierownictwu Spółki i wyznaczonemu przez Spółkę Inspektorowi Ochrony Danych.

X. ZASADY DOSTĘPU DZIECI DO INTERNETU

§ 22

1. Podmiot, zapewniając dzieciom dostęp do Internetu, jest zobowiązany podejmować działania zabezpieczające dzieci przed dostępem do treści, które mogą stanowić zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju. 
2. Za zagrożenia związane z użytkowaniem przez dzieci Internetu i mediów elektronicznych uznaje się:  
   1. dostęp do treści nielegalnych, m.in. materiałów przedstawiających seksualne wykorzystywanie dziecka; materiały przedstawiające twardą pornografię,  treści propagujące rasizm i ksenofobię, inne nielegalne treści skierowane przeciwko bezpieczeństwu dzieci, na przykład:  propagowanie lub pochwalanie zachowań o charakterze pedofilskim, materiały utrwalające wizerunek nagiej osoby lub osoby w trakcie czynności seksualnej przy użyciu przemocy, groźby bezprawnej lub podstępu albo rozpowszechniane bez jej zgody, treść pornograficzne udostępniane małoletniemu, uwodzenie dziecka poniżej 15 r.ż. przez Internet, tzw. child grooming, zjawisko szantażu na tle seksualnym (określane również jako „sextortion”);
   2. dostęp do treści szkodliwych i nieodpowiednich m.in. treści obrazujące przemoc, obrażenia fizyczne, prezentujące drastyczne sceny, śmierć, okrucieństwo wobec zwierząt, treści nawołujące do podejmowania działań autodestrukcyjnych (samookaleczeń, pro-ana, samobójstw, zażywania szkodliwych substancji, w tym środków psychoaktywnych niezidentyfikowanych jednoznacznie jako narkotyki itp.), treści nawołujące do przemocy,  przestępczości, radykalizacji (również sekty) i ekstremizmu, patostreamy, treści dyskryminacyjne oraz pornograficzne;
   3. dostęp do szkodliwych i nieodpowiednich kontaktów online oraz usług online – m.in. presja rówieśnicza, cyberprzemoc, grooming, szantaż na tle seksualnym, aktywność seksualna jako źródło dochodu osób nieletnich, hazard online, reklamy niedostosowane do wieku, media społecznościowe niedostosowane do wieku;
   4. dostęp do szkodliwych i ryzykownych zachowań – np. podejmowanie wyzwań online, seksting, wywieranie presji, stosowanie przemocy z wykorzystaniem technologii informacyjnych i komunikacyjnych.
3. Spółka w związku z udostępnianiem w swojej siedzibie sieci WI-FI przestrzega, aby stosowane rozwiązania informatyczne i organizacyjne bazowały na aktualnych standardach bezpieczeństwa, w tym w szczególności, aby sieć internetowa Spółki lub sieć udostępniania dzieciom w inny sposób, była zabezpieczona przed niebezpiecznymi treściami. 
4. Każdy członek Personelu pracujący z dziećmi czuwa nad bezpiecznym korzystaniem przez nie z mediów elektronicznych, w szczególności pilnuje, aby dzieci nie rejestrowały, ani nie publikowały wizerunku swojego lub innych dzieci przed, w trakcie i po treningu/zajęciach/wydarzeniach sportowych w sposób sprzeczny z godnością dziecka, a także informuje dzieci o konieczności rozważnego korzystania z mediów społecznościowych.

 XI. MONITORING STOSOWANIA POLITYKI, PROCEDURA AKTUALIZACJI

§ 23

1. Procedura aktualizowania treści niniejszej Polityki (monitoring i ewaluacja) odbywa się nie rzadziej niż raz na 2 lata.
2. Monitoring i ewaluacja obejmują weryfikację realizacji Standardów Ochrony Małoletnich, reagowanie na sygnały naruszenia zasad i procedur oraz zaproponowanie zmian w dokumencie, zwłaszcza pod kątem dostosowania ich do aktualnych potrzeb oraz zgodności z obowiązującymi przepisami i przeprowadzane są przez wyznaczoną osobę odpowiedzialną za Politykę Ochrony Dzieci.
3. Osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dzieci zobowiązana jest także do przeprowadzania z Personelem (co najmniej raz na 2 lata) rozmów dotyczących ochrony małoletnich, zaistniałych sytuacji zagrażających małoletnim, proponowanych zmian w treści Polityki. W tym celu wśród Personelu przeprowadza się ankietę monitorującą poziom realizacji Polityki. Wzór ankiety stanowi Załącznik nr 10 do niniejszej Polityki. W ankiecie Personel może proponować zmiany Polityki oraz wskazywać naruszenia Polityk.
4. Osobna ankieta bądź inna forma oceny funkcjonowania Polityki w razie potrzeby może zostać przeprowadzana wśród dzieci i ich opiekunów. Wzór stanowi Załącznik 11.
5. Osoba, o której mowa w ust. 2 niniejszego paragrafu, dokonuje opracowania ankiet lub innych form oceny wypełnionych przez członków Personelu, dzieci i ich opiekunów oraz oceny zgodności Polityki z obowiązującymi przepisami prawnymi. Sporządza na tej podstawie raport z monitoringu, który następnie przekazuje Kierownictwu Spółki. 
6. Zarząd Spółki wprowadza do Polityki niezbędne zmiany i ogłasza Personelowi, dzieciom i ich opiekunom nowe brzmienie Polityki.

XII. POSTANOWIENIA KOŃCOWE

§ 24

1. We wszelkich sprawach nieuregulowanych w niniejszym dokumencie mają zastosowanie powszechnie obowiązujące przepisy prawa polskiego, w tym w szczególności przepisy aktów prawnych wymienionych w pkt. II, a także pozostałe wewnętrzne regulacje obowiązujące w Termach.
2. Spółka zastrzega możliwość zmiany postanowień niniejszego dokumentu. Zmiany obowiązywać będą w terminie podanym wraz z informacją o jego zmianie (z zastrzeżeniem ust. 3 poniżej). 
3. Załączniki stanowią integralną część Polityki. Aktualizacja listy załączników, zmiana ich tytułów, numeracji, dodawanie/usuwanie załączników i podobne działania obowiązują automatycznie i nie wymagają zachowania procedury opisanej w ust. 2 powyżej. 
4. Polityka wchodzi w życie z dniem 8 sierpnia 2024 roku.
5. Ogłoszenie treści Polityki następuje w sposób dostępny dla Personelu Spółki, dzieci i ich opiekunów, w szczególności poprzez wywieszenie/wystawienie w miejscu ogłoszeń dla Personelu i/lub poprzez przesłanie Personelowi jej tekstu drogą elektroniczną oraz poprzez zamieszczenie na stronie internetowej Spółki i wystawienie w widocznym miejscu w siedzibie Spółki, również w wersji skróconej, przeznaczonej dla dzieci (w dwóch ostatnich przypadkach bez Załączników nr 4, 5, 10 i 11, które mają postać dokumentów wewnętrznych).
6. Wszelkie Podmioty współpracujące ze Spółką w przypadku, gdy ich działalność obejmuje kontakt z dziećmi, są zobowiązane do przestrzegania postanowień niniejszej Polityki.